فناوری هپتیک و تأثیر آن بر آموزش دروس نقشه کشی صنعتی

در سالیان اخیر، آموزش مهندسی مکانیک به شیوه های متنوعی تحت تأثیر سیر تکامل فناوری قرار گرفته است. از جمله شیوه های نوین آموزش، استفاده از فناوری واقعیت مجازی با بازخورد نیرویی است که اصطلاحاً آن را فناوری هپتیک می نامند. در این فناوری به کاربر این امکان داده می شود که علاوه بر مشاهده یک محیط شبیه سازی رایانه ای، اشیای موجود در آن را لمس کند و یا با آنها در تعامل باشد. در این فناوری، کاربر می تواند ارتجاعی بودن یک بادکنک مجازی، سختی و نرمی و یا دما و وزن اجسام مجازی را احساس کند. هنگامی که حس لامسه با دیگر حواس، خصوصاً بینایی، ترکیب می شود، اطلاعات مربوط به جسم با جزئیات بیشتری به کاربر انتقال می یابد. به همین دلیل این فناوری در زمینه های یادگیری می تواند نقش کلیدی و حساسی ایفا کند؛ زیرا استفاده از آن علاوه بر کاهش هزینه های بالای آموزش در دنیای واقعی، این امکان را فراهم می کند که مطالب آموزشی با کیفیت و جذابیت بیشتری به دانشجویان منتقل شود. یکی از کاربردهایی که این فناوری می تواند در آینده داشته باشد، استفاده از آن در آموزش دروس نقشه کشی صنعتی است که اکثر دانشجویان در آن با مباحث مربوط به تجسم فضای سه بعدی با مشکل روبرو هستند. در این مقاله مزایای استفاده از این فناوری در مقایسه با روش های امروزی بررسی می شود.